Znakowanie produktów wykonywać można za pomocą drukarki atramentowej dużej rozdzielczości, drukarki kartridżowej, drukarki inkjetowej tzw. drukarki plujki lub innych technologii jak np. znakowanie laserowe.

Określenie najlepszej drukarki dla produktu powinno nastąpić po analizie danego produktu i linii produkcyjnej lub podajnika. Ważnymi informacjami są: rodzaj powierzchni, na której drukujemy (tworzywo sztuczne, szkło, metal, papier, powierzchnia chłonna lub niechłonna). Parametry techniczne linii są również ważne: prędkość, liczba produktów, stabilność prowadzenia, dystans głowicy od produktu.

Koszt materiałów eksploatacyjnych jest zależny od rodzaju tuszu. Występują tusze rozpuszczalnikowe (solventowe), tusze olejowe, tusze utwardzane światłem UV (UV cure), tusze wodne. Rodzaj wybranej technologii powoduje użycie odpowiedniego tuszu i określenie jego kosztu. Najważniejszym jest jednak określenie wartości pojedynczego nadruku, ponieważ to pozwala na precyzyjną kalkulację kosztów produkcyjnych działów produkcji lub co-packingu.

Drukarki termiczne tzw. drukarki kartridżowe posiadają wymienne pojemniki z wbudowaną głowicą drukującą. Każdorazowo po wymianie kartridża w drukarce, otrzymujemy również nową głowicę drukującą, dającą pełną jakość nadruku. Drukarki laserowe nie posiadają płynnych materiałów eksploatacyjnych.

Wartość eksploatacji drukarki do znakowania produktów jest uzależniona przede wszystkim od wybranej technologii. W składowe kosztów wchodzą materiały eksploatacyjne (tusz, rozpuszczalnik), przeglądy okresowe, zużycie modułu drukującego oraz zaangażowanie do obsługi. W zależności od wydajności produkcji dobierana jest technologia w taki sposób, aby była przyjazna operatorowi i generowała jak najmniejsze koszty.

Wymiana materiałów eksploatacyjnych jest następstwem wybranej technologii. Technologie dobiera się odpowiednio do charakterystyki produkcji lub pakowania produktu. Wymiana może mieć miejsce od kilku dni do kilku miesięcy.